किरण आईसोबत रस्त्यावरच राहतो. आर्थिक परिस्थिती अत्यंत हालाखीची असल्यामुळे त्याची सुरुवातीची शाळेची काही वर्षे वाया गेली. किरणची आई मीना या नौपाडा ट्रॅफिक जंक्शनवर फुले, हार, गजरे विकण्याचे काम करतात. किरण आईला हार विकून देत हातभार लावत आला आहे. समर्थ भारत व्यासपीठ या सामाजिक संस्थांच्या कार्यकर्त्यांची नजर हार विकणाऱ्या किरणवर पडली. त्यांनी त्याला सिग्नल शाळेत आणले. किरणसारख्या मुलांना शिक्षण घेता यावे यासाठी या संस्थेने ठाणे महानगरपालिकेच्या मदतीने सिग्नल शाळा सुरू केली आहे.
सिग्नल शाळेचे समन्वयक भटू सावंत यांनी माहिती देताना सांगितले की, आम्ही किरणला इयत्ता तिसरीमध्ये प्रवेश दिला. त्यानंतर त्याला सरस्वती हायस्कूलमध्ये दाखल केले. त्याची सुरुवातीची दोन वर्षे गळली असली तरी त्याने इयत्ता तिसरीत अभ्यास करून ती भरून काढली.
आपल्या यशाबाबत बोलताना किरण म्हणाला की, ‘ही माझ्यासाठी जगण्याची लढाई होती. दररोज हार विकण्याशिवाय आमचं रोजचं जीवन चालूच शकत नव्हते. त्यामुळे हे काम एकदिवसही टाळता येण्यासारखं नव्हतं. त्यामुळे मी माझ्या आईला तिच्या कामात हातभार लावत होतो. फुलं विकत आणणे आणि नंतर हार आण गजरे तयार करून ती विकणे असे काम मी करत असतो. रस्त्यावरील दिव्याखाली मी अभ्यास केला आहे.
मला पोलीस अधिकारी बनायचे आहे- किरण
खडतर परिस्थितीशी झगडत मिळवलेले हे यश किरणने आपल्या वर्गमित्रांसोबत सिग्नल शाळेत आनंदाने साजरे केले. मला पोलीस अधिकारी बनायचे आहे. तसेच माझ्या आईसाठी मला घरही विकत घ्यायचे आहे, असे आपले स्वप्न असल्याचे किरणने सांगितले.