सातारा : विजेच्या लखलखाटासह भयंकर वादळी पाऊस… वादळाने होत्याचं नव्हतं केलं…६ जून २०१६ रोजी रात्री ११ वाजता शेतात वस्तीला असणारं कच्चं बांधकाम असलेलं अख्खंच्या अख्ख घर उदध्वस्त झालं. ही दुर्दैवी घटना गाढ झोपी गेलेल्या चिमुरड्याला कायमचं अपंगत्च देवून गेली.गेली आठ वर्षे अंथरुणाला खिळलेल्या अवस्थेतील या मुलाने अपंगत्वावर मात करत यंदा बारावीची परिक्षा उत्तीर्ण होत घवघवीत यश मिळवलं आहे. त्याच्या आई-वडिलांच्या डोळ्यात कित्येक वर्षांनंतर आनंदाश्रू तरळले.
संजय आणि शुभांगी कदम हे शेतकरी दाम्पत्य आपल्या सुरज आणि पवनकुमार या दोन मुलांसह परकंदी (ता. माण) येथील कदम वस्तीत राहतात. सुरजने दहावीची परिक्षा दिलेली असताना आणि पवनकुमार सहावी पास झाला असताना ६ जून २०१६ ची ती काळरात्र आली. रात्री दहाच्या सुमारास झोपण्याची तयारी सुरू असतानाच सोसाट्याच्या वाऱ्यासह मुसळधार पावसाला सुरुवात झाली. पवनकुमार गाढ झोपी गेला होता, तर इतर तिघेजण जागेच होते. संजय कदम यांना परिस्थितीचा रागरंग वेगळाच जाणवत होता आणि अचानक काही कळण्याच्या आत घरावरील पत्र्यासह घराच्या आडव्या सलग तीन भिंती कोसळल्या. यात पवनकुमार भिंती खाली गाडला गेला. तर कदम दाम्पत्य गंभीर जखमी झालं.
संजय आणि शुभांगी कदम हे शेतकरी दाम्पत्य आपल्या सुरज आणि पवनकुमार या दोन मुलांसह परकंदी (ता. माण) येथील कदम वस्तीत राहतात. सुरजने दहावीची परिक्षा दिलेली असताना आणि पवनकुमार सहावी पास झाला असताना ६ जून २०१६ ची ती काळरात्र आली. रात्री दहाच्या सुमारास झोपण्याची तयारी सुरू असतानाच सोसाट्याच्या वाऱ्यासह मुसळधार पावसाला सुरुवात झाली. पवनकुमार गाढ झोपी गेला होता, तर इतर तिघेजण जागेच होते. संजय कदम यांना परिस्थितीचा रागरंग वेगळाच जाणवत होता आणि अचानक काही कळण्याच्या आत घरावरील पत्र्यासह घराच्या आडव्या सलग तीन भिंती कोसळल्या. यात पवनकुमार भिंती खाली गाडला गेला. तर कदम दाम्पत्य गंभीर जखमी झालं.
या भयावह परिस्थितीत सैरभैर झालेला सुरज तिथून तडक अर्धा किलोमीटर अंतरावर असलेल्या बाळासाहेब कदम यांच्या घरी गेला. दुसरीकडे आपल्या जखमा विसरुन संजय हे पत्नी आणि मुलाला दुचाकीवर घेऊन निघाले. बाळासाहेब कदमांनी तात्काळ या चौघांना चारचारकीतून दहिवडीला हलवलं. प्राथमिक उपचार करुन नंतर सातारा येथे नेले. तिथे डोळ्याची शस्त्रक्रिया झाल्यावर पवनकुमारला पुण्यात आणण्यात आलं.
पुण्यात सहा ते सात महिने दवाखान्यात उपचार केल्यानंतर पुन्हा दीड ते दोन वर्षे पुणे – सातारा असे येऊन जाऊन त्याच्यावर उपचार घेतले. त्यानंतर जे शक्य होतील ते उपचार पवनकुमारवर करण्यात आले. मात्र लाखो रुपये खर्च करून देखील मज्जारज्जूवर आघात झाल्याने त्याला ७५ टक्के अपंगत्च आलं. तो उभा राहू शकत नाही, चालू शकत नाही तसंच उजवा हात पूर्ण, तर डावा हात पन्नास टक्के निकामी झाला.
अपघात आणि उपचारामुळे पवनकुमारच्या शिक्षणात एक वर्ष खंड पडला, मात्र जिद्द हरला नाही. मलवडीच्या त्रिंबकराव काळे विद्यालय आणि ज्युनिअर कॉलेज येथील शिक्षक आणि विद्यार्थ्यांच्या सहकार्याने कोविड काळात तो दहावी पास झाला. अंथरुणावर खिळलेल्या अवस्थेत त्याने अकरावी आणि बारावीचा अभ्यास केला. लेखनिकेच्या मदतीने त्याने बारावीची परीक्षा दिली. नुकताच या परीक्षेचा निकाल लागला. ६३ टक्के गुण मिळवून पवनकुमार उत्तीर्ण झाल्याचं समजताच कदम कुटुंबाच्या आनंदाला पारावर उरला नाही. पवनकुमारचे शिक्षक, मित्र यांनी घरी जावून त्याचं अभिनंदन केलं.
Success Story: ब्रेल लिपीतील पुस्तकांतून अभ्यास, अजय खांदारेचे बारावीत उत्तूंग यश
मला अजून शिकायचं आहे. पण परिस्थिती अडथळा ठरत आहे. मी बरा झालो तर मलाही सन्मानजनक आयुष्य जगता येईल, असं नुकताच पास झालेला पवनकुमार म्हणतो. तसंच माझ्या लेकरानं पहिल्यासारखं परत एकदा चालावं, पळावं आणि शिकून मोठं व्हावं हेच माझं देवाकडं मागणं असल्याचं पवनकुमारची आई शुभांगी कदम यांनी सांगितलं.
पवनकुमारवर अजून उपचार करण्याची आमची मानसिकता आहे. पण यासंबंधीचे तज्ञ डॉक्टर तसंच उच्चारांबद्दल आम्हाला माहिती नाही. तसं कोणी असेल तर आम्हाला माहिती द्या. कमीत कमी कुबड्यांच्या सहाय्याने तरी तो चालावा अशी आमची अपेक्षा असल्याचं, परकंदी गावाचे माजी सरपंच, बाळासाहेब कदम यांनी म्हटलं आहे.